زیست فناوری (بیوتکنولوژی) علمی میان رشته ای است که شامل کاربرد سیستم‌های زیستی موجود در سامانه‌ها یا استفاده از خود سامانه‌های زنده در راستای ایجاد فناوری‌های پیشرفته و مهندسی جهت بهبود کیفیت زندگی است. زیست فناوری در زمینه‌های مختلف از جمله کشاورزی، پزشکی و داروسازی کاربردهای مختلفی دارد. در واقع دانش زیست فناوری تنها در زمینه‌هایی که مرتبط با موجودات زنده است، کاربرد ندارد بلکه در تمام فعالیت‌هایی که از سامانه‌های زنده یا ترکیبات زیستی برای بهبود و ارتقا کیفیت یک محصول استفاده می‌شود، می‌تواند کاربرد داشته باشد.
زیست فناوری می‌تواند بسیار حیاتی باشد و از آن برای توسعه ابزارهای بسیار کوچک و زیستی استفاده می‌شود، به طوری که بسیاری از ابزارهای زیست فناوری در سطح سلولی مورد استفاده قرار می‌گیرد. شاخه‌های زیست فناوری به موارد ذیل تقسیم میشوند:
استفاده از ابزارها و تکنیک های علمی، از جمله مهندسی ژنتیک، نشانگرهای مولکولی، تشخیص مولکولی، واکسن ها، و کشت بافت برای اصلاح موجودات زنده: گیاهان، حیوانات و میکروسامانه ها.
